วันเสาร์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2551

รำลึก อาจารย์เก่า


ท่าน อาจารย์ กัญสชา คุ้มทอง

กะลังสอง...

กะลังสาม...

เป็นสำเนียงทองแดง ใช่ คนใต้พูดสำเนียงทองแดง
อาจารย์ กัญสชา เป็นคนใต้สอนวิชาคณิตศาสตร์
เวลา อ่านเลข ยกกำลัง ผมจึงได้ยินเป็น กะลัง
ความจำที่เลือนลางเป็น อาจาย์ที่ดุ จริงจัง ตามวิถีคนใต้

อาจารย์ย้ายออกจากวังสมบูรณ์วิทยาคม ปี พ.ศ. 2536 ปีเดียวกับที่พวกเราจบ ม. 3
ท่านย้ายมาสอนจากโรงเรียนปานะพันธ์

จำได้ว่าท่านย้ายออกไปสอนที่โรงเรียนวัดธาตุทอง ไกล้ ๆ ท้องฟ้าจำลองแล้ว
เราก็ขาดการติดต่อกับอาจารย์ไป...เพื่อนซี๊ปึ้กของอาจารย์คือท่านอาจารย์อรณุชา จันทร์จุลเจิม อาจารย์สังคม อ้วน ใจดี น่ารัก...
อาจารย์มีความฝันว่าจะมีลูกศิษย์สักคนเรียนนายร้อย จปร. ที่ เขาชะโงก
และปลูกฝังผม ให้สอบนายร้อย รวมทั้งเป็นแรงบัลดาลใจให้เพื่อนในรุ่นอย่างบอย อย่างดม ไปสอบด้วยเช่นกัน...
ปัจจุบันเป็นผมนักวิทยาศสตร์ ไม่ค่อยไกล้เคียงนายร้อย...
แต่ก็ระลึกถึงอาจารย์เสมอมา...



ขอเพิ่มอีกภาพครับ (อ.กัญสชา ,อ.กล้วย และ อ.สิงหา)

2 ความคิดเห็น:

  1. เค้าบอกว่า คนเราถ้าแก่ หรือมีอายุมากขึ้น จะนั่งนึก และรำลึกถึงความหลัง และบอกเล่าเรื่องราวให้กับคนอื่น ๆ ฟัง อย่างมีความสุข แต่สำหรับเรา ได้ฟังเรื่องราวที่นายเล่า ก็มีความสุขเช่นกัน (หมายความว่า มีอายุมากขึ้นเหมือน ๆกัน)

    ตอบลบ
  2. จำได้ว่า ท่านอาจารย์ สมัยเรียน ไว้ผมยาว เป็นผู้หญิงน่ารัก สิ่งที่คิดและอยากทำตอนนี้ คือ ได้พบอาจารย์เก่า ๆ อยากรู้ ว่าพวกท่าน เป็นยังไงกันบ้าง ได้พูดคุยผ่านเว็บ ของพวกเราก็ดีน่ะซิ แล้วนายล่ะ เอ๋ คิดยังไงบ้าง อ้อ คงรู้จักนะว่า ตาโตคือใคร

    ตอบลบ

ร่วมแสดงความคิดเห็นอย่างสร้างสรรค์ งดใช้คำไม่สุภาพนะจ๊ะ

วันเสาร์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2551

รำลึก อาจารย์เก่า


ท่าน อาจารย์ กัญสชา คุ้มทอง

กะลังสอง...

กะลังสาม...

เป็นสำเนียงทองแดง ใช่ คนใต้พูดสำเนียงทองแดง
อาจารย์ กัญสชา เป็นคนใต้สอนวิชาคณิตศาสตร์
เวลา อ่านเลข ยกกำลัง ผมจึงได้ยินเป็น กะลัง
ความจำที่เลือนลางเป็น อาจาย์ที่ดุ จริงจัง ตามวิถีคนใต้

อาจารย์ย้ายออกจากวังสมบูรณ์วิทยาคม ปี พ.ศ. 2536 ปีเดียวกับที่พวกเราจบ ม. 3
ท่านย้ายมาสอนจากโรงเรียนปานะพันธ์

จำได้ว่าท่านย้ายออกไปสอนที่โรงเรียนวัดธาตุทอง ไกล้ ๆ ท้องฟ้าจำลองแล้ว
เราก็ขาดการติดต่อกับอาจารย์ไป...เพื่อนซี๊ปึ้กของอาจารย์คือท่านอาจารย์อรณุชา จันทร์จุลเจิม อาจารย์สังคม อ้วน ใจดี น่ารัก...
อาจารย์มีความฝันว่าจะมีลูกศิษย์สักคนเรียนนายร้อย จปร. ที่ เขาชะโงก
และปลูกฝังผม ให้สอบนายร้อย รวมทั้งเป็นแรงบัลดาลใจให้เพื่อนในรุ่นอย่างบอย อย่างดม ไปสอบด้วยเช่นกัน...
ปัจจุบันเป็นผมนักวิทยาศสตร์ ไม่ค่อยไกล้เคียงนายร้อย...
แต่ก็ระลึกถึงอาจารย์เสมอมา...



ขอเพิ่มอีกภาพครับ (อ.กัญสชา ,อ.กล้วย และ อ.สิงหา)

2 ความคิดเห็น:

  1. เค้าบอกว่า คนเราถ้าแก่ หรือมีอายุมากขึ้น จะนั่งนึก และรำลึกถึงความหลัง และบอกเล่าเรื่องราวให้กับคนอื่น ๆ ฟัง อย่างมีความสุข แต่สำหรับเรา ได้ฟังเรื่องราวที่นายเล่า ก็มีความสุขเช่นกัน (หมายความว่า มีอายุมากขึ้นเหมือน ๆกัน)

    ตอบลบ
  2. จำได้ว่า ท่านอาจารย์ สมัยเรียน ไว้ผมยาว เป็นผู้หญิงน่ารัก สิ่งที่คิดและอยากทำตอนนี้ คือ ได้พบอาจารย์เก่า ๆ อยากรู้ ว่าพวกท่าน เป็นยังไงกันบ้าง ได้พูดคุยผ่านเว็บ ของพวกเราก็ดีน่ะซิ แล้วนายล่ะ เอ๋ คิดยังไงบ้าง อ้อ คงรู้จักนะว่า ตาโตคือใคร

    ตอบลบ

ร่วมแสดงความคิดเห็นอย่างสร้างสรรค์ งดใช้คำไม่สุภาพนะจ๊ะ