วันครู - 16 มกราคม 2554

วันครูมาถึงอีกแล้วนะครับ ก็ขอระลึกถึงบุญคุณของคุณครูทุกท่าน ที่สอนสั่งจนมาถึงทุกวันนี้ได้  จึงขออนุญาตนำรูปและบทกลอนที่ตั๊กแต่งขึ้นมาใหม่สำหรับวันครูปีนี้มาให้เพื่อนได้อ่านกันครับ

เปรียบเราเป็น เพียงดอกรัก สักเพียงหนึ่ง

จะปักถึง ปิดเนื้อดินได้เพียงไหน

พานยังเหลือดินเนื้อเนื้อ อีกหลายลาย

ที่บรรจงสร้างไว้ให้เป็นพาน

คงต้องหวังกำลังจากเพื่อนพ้อง

ศิษย์พี่น้องร่วมในกันประสาน

เป็นดอกรัก ไม่รู้โรย ปักบนพาน

เป็นกิ่งก้าน เป็นหญ้าแพรก แทรกลงไป

เป็นมะเขือพวงลูกเล็ก เป็นดอกเข็ม

ปักจนเต็มให้พานสวยและสดใส

ปักเทียนธูปสักการะ วันทาไป

บรรจงประดับ ด้วยใจ ที่บูชา

หวังของครู คงไม่หวัง ต่างกันนัก

ครูคงหวังเพียงศิษย์รัก ให้เก่งกล้า

เป็นคนดี มีความรู้ มีวิชา

ศิษย์เจริญก้าวหน้า ครูดีใจ

แต่คงยัง มีอีกหวัง ที่เพียงหวัง

ให้ศิษย์ยังระลึกถึงบ้างได้ไหม

บ้านพักครูหลังโรงเรียนแวะเวียนไป

ให้เห็นหน้าหน่อยได้ไหม ศิษย์คนดี

รั้วโรงเรียน หลายทาง ยังเปิดกว้าง

ให้ศิษย์เวียนแวะมาบ้าง บ้านหลังนี้

กลับมาย้อนเวลาเก่า ที่เคยมี

ครูเก่าเก่า อยู่ตรงนี้ ที่เคยเรียน

ไม่ได้เขียนจากคนที่เป็นครู

แต่คิดว่า ใจครูคง คิดอยากเขียน

คิดว่าครู คิดถึงศิษย์ ทีเคยเรียน

ร่วมพากเพียร ทำกิจกรรมมาด้วยกัน

เพียงวันนี้ คงยังไม่ ได้ไปกราบ

แต่ซึมซาบด้วยจิตที่คิดมั่น

คงมีวันไหว้ครู สักหนึ่งวัน

ให้ศิษย์ได้ รวมตัวกัน ไปกราบครู

ในวันนี้ จะขอเป็นเพียงดอกรัก

เรียงรายปักบนพาน ให้ได้รู้

ว่าสำนึก ยังระลึก พระคุณครู

บูชาอยู่ ในหัวใจ ไม่ลืมเลือน

นวรัตน์ นาคสวัสดิ์

วสบ.7

14 มกราคม 2554, 9:20